rozmarzyć się
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Rakowieckiej budowało się naszą Ludową Ojczyznę. Bristigerowa to była kobieta - rozmarzył się emisariusz Prącz - pryncypialna, nie tak jak dziś. A teraz tysiące...
- ... od tylca. Pamiętacie, na pewno do dzisiaj nie wymienili zamka - rozmarzył się Rubin.
- E, wejdźmy klasycznie - machnęła ręką Trawka.
Tak... Wprawdzie nie... - ... że nad ranem nie napada nam na nosy?
- Dla mnie - rozmarzył się Jaskier - siennik bez dziewczęcia nie jest siennikiem. Jest niepełnym szczęściem... - ... do oceanu? - zastanowił się z rysą na czole.
- Do Murzynów? - rozmarzył się Mann.
- No! - uśmiechnięty Wolfgang wyciągnął się wygodnie na trawie. - I...
- ... z żalu. Z miłości, rozumiesz.
Julia jej było. Ślicznie, co? - rozmarzył się
błazeńsko.
- Aleś ty głupi! - zdziwił się i ucieszył
Paluch. - Miał... - ... że pozwalał snuć wizje w pełni zinformatyzowanego przedsiębiorstwa.
Stefan Bratkowski rozmarzył się wówczas (koniec lat sześćdziesiątych) i z niepoprawnym optymizmem zapewniał: Otóż... - ... na pewno tak. Ma pan może jeszcze jakieś pomysły?
- Och - rozmarzył się Muniek. - Chodzi mi raczej o sprawy finansowe. Gdyby na przykład... - ... ta pewność, że nikt cię nie zamorduje w twoim łóżku - rozmarzył się Jassmont. Osunął się, już nie wstał, wyciągnął nogi, było mu...
- ... tym samym zostali zwolnieni z obowiązku służenia sprawie. Jan Lechoń rozmarzył się nawet w głośnym wierszu "Herostrates": "A wiosną - niechaj wiosnę, nie...
- ... byłby lepszy. Przyzwyczaiłeś się już do mnie" - odparłem.
Pożeracz Chmur rozmarzył się:
"Kiedy podrośnie, nauczę go łapać ryby. Na haczyk."
"I zbierać... - ... przyjrzeć się wyrostkowi rzucającemu kaczki na wodzie. Ten od lotnictwa rozmarzył się: - Zobacz, jaka z tej Jassmontowej dekoracyjna kobieta. Pierwsza klasa. - Ten...
- ... powstało tam wiele... Tam są dobre wibracje.
- Może rzeczywiście. - Hehe rozmarzył się, myśląc o Angelli pośród mazowieckich pól. - Dzwonię do niej i... - ... nogami flanelową pieluchę.
Rzeczywiście, mógłby przyjechać, choćby na kilka dni - rozmarzyła się.
Ale Witek był teraz daleko, nie mógł jej pomóc i... - ... teraz mądrzejsza od niejednego kucharza. A na ślub nagotowalim różności... - rozmarzyła się.
- Czyj ślub? Przecież pan Borowski jest kawalerem - zdziwiła się Marta... - ... w ciemnym wąwozie.
- Najciemniejsze wąwozy są niczym wobec takich szczytów - rozmarzyła się Sophie. - Poza tym Ebi coś mi dziś przyrzekł. Przestaje pić... - ... za takiego szubrawca jak twój ojciec. Gdybym wyszła za Steceńkę... - rozmarzyła się Julia. - Ale wówczas nie mogłam postąpić inaczej. Mój ojciec uparł...
- ... nie gadaj, zostaw to mnie. Może da i kawałek
placka? - rozmarzyła się płowa. - A potem
powróżymy sobie. Urwiesz całą gałąź akacji,
wszędzie... - ... ręce, jakby coś wspominali, jakby się w tym tańcu modlili. Rozmarzyłam się, przypomniałam sobie, jak rok temu tańczyłam tu z Tobą, zrobiło...
- ... puszki, i tak się kołysał, a ja gdzieś odpłynęłam, i rozmarzyłam się przez chwilę, że obok mnie siedzi Henryk i że nie...
- ... człowieka jest podawanie do cielęcej giczki musztardy zamiast chrzanu.
Cóż, rozmarzyłem się nieco, a powrót do rzeczywistości jest prawie zawsze bolesny. Tym...
